کلاژن هیدرولیز شده نوعی پروتئین ساختاري است که در بافت هایی نظیر پوست، مفاصل، استخوان ها وجود دارد و در حفظ سلامت پوست و مو، حفاظت از مفاصل، غضروف و استخوان ها و حفظ توده عضلانی نقش دارد. کلاژن جزء اصلی پوست است و 85 تا 90 درصد کلاژن نوع I و 10 تا 15 درصد کلاژن نوع III وجود دارد. کلاژن نقش مهمی در زیبایی و کیفیت پوست دارد. اثرات کلاژن بر روی پوست شامل موارد زیر است:

کاهش چین و چروک پوست:. کلاژن محبوب ترین و امیدوارکننده ترین ماده مغذی ضد پیری پوست است. بر اساس نتایج، مصرف کلاژن هیدرولیز شده در کاهش پیری پوست موثر است، زیرا چین و چروک را کاهش می دهد و خاصیت ارتجاعی و آبرسانی پوست را بهبود می بخشد.

حفظ آب و رطوبت پوست: پپتیدهاي کلاژن می توانند به دي پپتیدهاي مختلف متابولیزه شوند که دي پپتیدها می توانند فیبروبلاست ها (سلول‌های کمک‌کننده به تشکیل بافت پیوندی در لایه میانی پوست) و کندروسیت ها را براي سنتز اسید هیالورونیک تحریک کنند، که به حفظ آب در پوست و مایع سینوویال کمک می کند.

کاهش آسیب پوستی: مصرف پپتید کلاژن باعث سرکوب هیپرپلازی اپیدرم ناشی از UV-B می شود و می توانند آسیب پوستی ناشی از UV-B را سرکوب کنند.

بدن به طور طبیعی هیالورونیک اسید تولید می کند که در سلامت پوست، بهبود زخم و استحکام استخوان نقش دارد. هیالورونیک اسید با نام هیالورونان نیز شناخته می شود که ماده اي شفاف است و بیشترین مقدار آن در بافت همبند، چشم و پوست وجود دارد. عملکرد اصلی هیالورونیک اسید حفظ آب و رطوبت براي محافظت از نرمی و لطافت بافت ها است. از دست دادن رطوبت پوست نیز یکی از دلایل پیری پوست است. هیالورونیک اسید یک گلیکوزآمینوگلیکان (GAG) است و یکی از ترکیباتی است که توانایی اتصال و حفظ مولکول های آب را دارد و در نتیجه هیدراتاسیون پوست را بهبود می بخشد. هیدراتاسیون پوست و اثرات آنتی اکسیدانی هیالورونیک اسید همچنین به دلیل اثرات مغذی آن باعث بازسازی سلولی و تحریک تولید کلاژن می شود. با افزایش سن، پوست نیز مانند دیگر اعضا و بافت هاي بدن رو به پیري می گذارد و ناگزیر میزان هیالورونیک اسید طبیعی آن کاهش می یابد. همچنین عوامل محیطی نظیر آلودگی، اشعه فرابنفش و دود تنباکو می تواند در کاهش میزان هیالورونیک اسید پوست، نقش به سزایی را ایفا کند. کاهش میزان هیالورونیک اسید را می توان با مکمل هاي حاوي آن جبران نمود.

ویتامین C در حفظ سلامت پوست بسیار مهم است. ویتامین C یکی از محرک های کلیدی تشکیل کلاژن است. دانشمندان مشاهده کردند که اسکوالن ویتامین C به طور قابل توجهی ضخامت اپیدرم را افزایش می دهد و ترجیحاً به تولید کلاژن III در پوست انسان کمک می کند. علاوه بر این، ویتامین C از ملانوژنز جلوگیری می کند و بهبود زخم را تسریع می کند.

رادیکال های آزاد در اثر قرار گرفتن در معرض اشعه ما وراء بنفش در پوست تولید می شوند و باعث پیری پوست می شوند. اعتقاد بر این است که ویتامین C موجود در پوست نقش کلیدی در خنثی کردن این رادیکال های آزاد و کاهش آسیب های پوستی UV ایفا می کند.

بیوتین (ویتامین B7) یک ویتامین B محلول در آب است که در متابولیسم چربی ها، پروتئین ها و کربوهیدرات ها نقش دارد. کمبود بیوتین باعث اختلال عملکرد عصبی عضلانی، طاسی و درماتیت می شود. یکی از فواید اصلی مصرف مکمل بیوتین این است که می تواند به سلامت مو و ناخن کمک کند. بیوتین به تقویت فولیکول هاي مو کمک می کند، که می تواند به موهاي ضخیم تر و درخشان تر منجر شود. همچنین به جلوگیري از شکستگی و شکاف موها کمک می کند که می تواند منجر به ریزش مو شود. بیوتین همچنین تراکم مو را بهبود می بخشد.  بیوتین همچنین براي سلامت ناخن هاي شما مهم است. به تقویت ناخن ها و جلوگیري از شکنندگی و شکستن آنها کمک می کند.بیوتین همچنین به رشد سلول هاي جدید ناخن کمک می کند، که می تواند به ناخن هاي قوي تر و سالم تر منجر شود. بیوتین علاوه بر فوایدي که براي مو و ناخن دارد، فواید دیگري نیز براي سلامتی دارد. این می تواند به بهبود سلامت پوست، حمایت از متابولیسم سالم و تقویت سیستم ایمنی کمک کند.

کوآنزیم Q10 یک مولکول ویتامین مانند است که تقریباً در تمام سلول ها، به ویژه در غلظت های بالا در قلب، کبد، کلیه و لوزالمعده وجود دارد. سطح Q10 در بدن شما با افزایش سن کاهش می یابد. کوآنزیم Q10 به تولید انرژی در سلول‌های پوستی کمک می‌کند. افزایش سطح انرژی سلول‌ها به این معنا است که پوست شانس بیشتری برای ترمیم خود دارد. علاوه بر این، کیوتن دارای خواص ضد التهابی است و با کاهش واسطه‌های التهابی و استرس اکسیداتیو، ترمیم سلول‌های پوست را تسهیل می‌کند.

منگنز نقش مهمی در تشکیل استخوان‌ها و بافت‌های همبند مانند تاندون‌ها، غضروف‌ها، ناخن‌ها و غیره دارد و تبدیل به منگنز برای فعالیت تیروئید و غدد فوق کلیوی و تولید هورمون‌های مختلف می‌شود. منگنز می تواند روند تخریب غضروف مفصلی را کاهش دهد و برای ترمیم غضروف مفصلی مفید است. کمبود منگنز بیوسنتز گلیکوزامینوگلیکان را مختل می کند و منجر به دیسپلازی غضروفی می شود که با آرتروز مشخص می شود.